มีใครรู้สึกว่าตัวเองเหมาะกับการยุคนเดียวบ้างคะ

ตามหัวข้อเลยค่ะเราอยากทราบว่ามีใครรู้สึกเหมือนเราไหมคะ คือคนคุยก้อมีเข้ามาเรื่อยๆค่ะแต่พอคุยไปสักพักเริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่ละเทเข้าบ้างเขาเทเราบ้างเลยเริ่มชินกับการยุคนเดียว กินข้าวคนเดียวไปไหนมาไหนคนเดียว
หรือบางทีเราอาจเกิดมาเพื่อยุคนเดียวคะอยู่คนเดียวก็ดีค่ะทำอะไรก็สะดวกสบายใจดีแต่มีแอบเหงาบ้างเพื่อนๆที่สนิทก้อยุไกลกันค่ะกว่าจะได้เจอแต่ละทีก้อนาน
ทุกวันนี้ก็ได้แต่ทำใจค่ะ ทำตัวให้ชินกับความเหงาที่มาเยือนในแต่ละคืน